29 de Novembro de 2010
Tic-tac Tic-tac
Un ano máis.
O meu "tíxasabesquen" de oxe para tí...
Cou, faste vella na distancia!
Nun "non lugar" que dalgún xeito xa che pertence.
Ao que igual que a nós nos pertencen conversas andaluzas, cancións de Sabina e mesmo composicións poéticas espontáneas!
"Non volvas, non marches"
Desta si que te agardo, cos brazos abertos.
Unha aperta. Parabéns bella ragazza!
:) E era ela, a que se pasaba horas fronte o mar, observando como se leva todo, ao igual que o tempo.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
o meu non lugar pode que sexa santiago, en realidade. gracinas polas felicitacions. mirando o mar, tamen agora, pero o mar conxelado sueco... e tamen, ao igual ca ti, lembro cancions... bonito lembrar. cada vey mais, as celebracions convirtense nun non pensar porque celebramos nada e soamente reunirse con... pero faltame unha reunion convosco, xente. faltame soprar as velas sabendo que ese numero esta cheo de momentos que os celebrantes comparte. porque cando un sopra as velas, o alento tamen lembra. e o teu alento ainda esta aqui. e, cando soprei as velas, soprou comigo.
ResponderEliminarNon sabía que ti tamén andabas por estos lares roxón :)
ResponderEliminarmira ti que estaba aquí!
ResponderEliminar